Zee en land, gaan hand in hand. Naast elkaar en samen is het Zeeland, mijn thuis. Ik ben een dromer, altijd al geweest. Weg geweest maar teruggekomen, want dit is mijn thuis. Gezocht omdat ik mij anders voelde, alsof ik dacht dat Zeeland niet mijn plek was. Totdat ik begreep dat Zeeland net zoals ik, anders was. Mensen komen hier niet voor niets. Het heeft iets, de rust, de zee, het uitzicht. Het is magisch. Je voelt je thuis, ik ben thuis. Verwonder en kijk anders, zoals je dat als kind ook deed. Daar blijf ik trouw aan en dat maakt mij de ontwerper die ik ben. Een dromer, maar ook een doener. Doen dromen en dromen doen. Onbevangen zijn als het kind in mijn hoofd. Geloven in jezelf en weten dat het kan. Dit kunstwerk is een zelfportret van mijzelf, De Dromer.
Van schets tot product
Een idee in mijn hoofd vormgeven begint voor mij met het tekenen. Schetsen. Met pen en papier. De vrijheid hebben. Je eigen fantasie tot leven laten komen vind ik mooi en een belangrijke stap in het ontwerpen. Ik wil een nieuw beeld neerzetten met mijn ontwerpen. Een beeld dat de toeschouwer verwondert
De Dromer staat als een toren, zoals een toren hoort te staan op de boulevard. Hij valt op want dat is zijn enigste taak, en begroet de schipper vriendelijk door zijn hoed af te doen.
Hij heet je welkom, ga maar naar binnen en zet jezelf. Wees één met de ruimte, het licht en het uitzicht, dit is jouw moment, voel je thuis, verwonder en droom.